Het is december, het eind van het jaar. Tijd om terug te kijken. “Ook dit jaar lijkt weer omgevlogen”, zeggen we tegen elkaar. Het lijkt wel alsof alles sneller gaat, alsof alles sneller moet. We appen, Facebooken en mailen ons een ongeluk. Soms letterlijk, als we levensgevaarlijk achter het stuur of op de fiets nog even iets versturen. We maken SELFIES om toch vooral niet te vergeten waar we waren en hoe het eruit zag. Onze mobieltjes met camera en alle social media draaien overuren, we lezen de berichten van onze familie, vrienden en kennissen.

Maar hoe vaak lezen we nog een boek? Hoe vaak houden we onze aandacht nog bij één ding? Hoe vaak overstijgen we onze eigen wereld door ons te verdiepen in de wereld van een ander? Hoe vaak leven we ons nog in? Hoe vaak zijn we nog ‘offline’?

Het lijkt erop dat alle communicatiemogelijkheden geen efficiency brengen, maar tijd opslorpen. Tijd vind je, door tijd te nemen. De tijd te nemen voor een boek bijvoorbeeld. Tijd geeft ruimte. Ruimte om na te denken, iets voor een ander te doen, je in te leven een ander. Ruimte om elkaar te ontmoeten. Het leven wordt er zoveel leuker van. Hou je voor de verandering eens niet aan 140 tekens, efficiency of snelheid. Lees een boek.